$
€
Hayat çok başka… Hayat da hiçbir olgunun, hiç bir sevincin ya da hüznün ortası yok gibi. İfratla tefriti yakalayabilmekte mesele, ne zaman bunu yakaladık asıl huzuru da bulduk demektir. Bir de ölüm diye bir gerçeğin olduğunu her an aklımızda bulunduruyorsak hayatın ortasını bulmak bir hayli mesele. Bu hafta bunu yazıyor olmamdaki sebep bayram gibi bir günde bu olayı an ve an yaşamış olmak ve ilerleyen günlerde ise memleketimizde yaşanan Suruç’taki saldırı olayının yaşanması. Siyaset ya da başka bir şey değil üzerinde durmak istediğim, mesele sebepsizce bir canın yok oluşu, bir ananın acısı ya da bir çocuğun yetim kalmasıyla alakalı.
Bilemeyiz tam olarak kimlerin, ne şekilde yok olduğunu? Ve biz, bize aktarılan haberlerce bilgi sahibiyiz. “İnsan yaşamayınca, başına gelmeyince anlamaz” derler ya aynen de öyle. Ölüm her daim bir adım ötemizde elbette. Ateş düştüğü yeri de yakıyor tabi ki ama birilerinin “Allah’ın verdiği canı yalnızca Allah alır” sözüne zıt düşen, belki baştakilerin siyasi çıkar ya da artık siyasi olarak her ne düşünüyorlarsa onlara kasten yapılan, habersizce insan ölümü ise daha da bir başkalaşıyor. Şuna da dikkat çekmek gerekir ki en başta her şeyden önce can veren bir insan, ona emek veren bir anayla babanın eseri.
Bu olayla sınırlı olmamakla beraber insan hayatı bu kadar ucuz olamamalı, değil de. Örnek ne kadar yerinde olur bilemem fakat; yaz sezonu geldi Gerede insanın da bahçe işleri başlamıştır. En basitinden bahçesine ektiklerine bile kişi bir çaba sarf ediyor, zaman harcayıp bir şey oluşturma peşinde buna mütemadiyen bir şey olsa uğraştıklarına üzülür, içi acır. Bundan yola çıkarak bir insanın yok oluşu ise artık söyleneceklerin tükendiği yerde olmalı.
Kimileri gülerken kimileri ağlıyor, ağlayana sırf bu sebeplerden ötürü o hüznü yaşatmakta başka bir hüzün tabi ki.
Bunlar hep oluyor “yok yere yok oluşlar” belki bu hafta da benim bam telime dokunan andı ki bu haftayı böyle değerlendirdim. Hayatta bizim olmayan hiçbir şeye el uzatamayız ki bu Asıl Yaratıcının yarattığı bir can ise hiçte hakkımız yoktur!
